Το άλγος και το αίθημα δυσφορίας στην περιοχή των γεννητικών οργάνων είναι συμπτώματα που εμφανίζονται τόσο στις μυκητιασικές λοιμώξεις όσο και στις ουρολοιμώξεις. Αν και τα δύο είδη λοίμωξης έχουν παρόμοιες μεθόδους πρόληψης, τα αίτια, τα συμπτώματα και ο τρόπος αντιμετώπισής τους διαφέρουν.
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις και οι ουρολοιμώξεις προκαλούν χαρακτηριστικά συμπτώματα που επηρεάζουν διάφορες περιοχές του σώματος.
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις προκαλούν συνήθως άλγος και κνησμό στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, καθώς και παχύρρευστες εκκρίσεις.
Οι ουρολοιμώξεις επηρεάζουν τον κατώτερο ουροποιητικό σωλήνα, στον οποίο περιλαμβάνονται η ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη. Αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, οι ουρολοιμώξεις μπορεί να επεκταθούν στα νεφρά, προκαλώντας σοβαρά συμπτώματα και άλλες επιπλοκές.
Συμπτώματα Μυκητιασικών Λοιμώξεων | Συμπτώματα Ουρολοιμώξεων |
Άλγος κατά την ούρηση ή τη σεξουαλική επαφή | Άλγος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση |
Αίσθημα καύσου, κνησμός και οίδημα του αιδοίου και του κόλπου | Συχνοουρία |
Παχύρρευστες, λευκές και άοσμες εκκρίσεις από τον κόλπο | Άλγος και ευαισθησία στην κάτω κοιλία, την πλάτη ή τα πλευρά |
Θολά ή αποχρωματισμένα ούρα που μπορεί να περιέχουν και αίμα | |
Δύσοσμα ούρα |
Σοβαρότερα περιστατικά ουρολοιμώξεων μπορεί να προκαλέσουν επίσης πυρετό, ρίγος, ναυτία ή έμετο.
Η διάρκεια των λοιμώξεων εξαρτάται από δύο παράγοντες:
Γενικά, τα συμπτώματα μίας ανεπίπλεκτης ουρολοίμωξης (που δεν έχει επηρεάσει τους νεφρούς) υποχωρούν μέσα σε 1-2 ημέρες από την έναρξη της αντιβιοτικής θεραπείας. Ωστόσο, μία επιπλεγμένη ουρολοίμωξη μπορεί να χρειαστεί αρκετές ημέρες ή εβδομάδες μέχρι να υποχωρήσει.
Αντίστοιχα, οι ήπιες μυκητιασικές λοιμώξεις υποχωρούν συνήθως ταχύτερα σε σχέση με τις σοβαρότερες. Η διάρκεια της θεραπείας για τις μυκητιασικές λοιμώξεις κυμαίνεται συνήθως από μερικές ημέρες μέχρι και 6 μήνες.
Σύμφωνα με μία έρευνα του 2015, οι ουρολοιμώξεις είναι συχνότερες στους ηλικιωμένους άνδρες, τα αγόρια νεαρής ηλικίας και τις γυναίκες όλων των ηλικιών.
Το 60% των γυναικών και το 12% των ανδρών θα παρουσιάσουν τουλάχιστον μία ουρολοίμωξη κατά τη διάρκεια ζωής τους, όπως δείχνουν δεδομένα από το Urology Care Foundation.
Οι ουρολοιμώξεις εμφανίζονται όταν βακτήρια, όπως τα Escherichia coli, Klebsiella pneumonia ή Staphylococcus saprophyticus, εισέρχονται στον ουροποιητικό σωλήνα.
Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μίας ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν:
Οι γυναίκες παρουσιάζουν ουρολοιμώξεις πολύ συχνότερα σε σχέση με τους άνδρες καθώς η ουρήθρα τους έχει πολύ μικρότερο μέγεθος, γεγονός που επιτρέπει στα βακτήρια του κόλπου να εισέλθουν ευκολότερα στην ουροδόχο κύστη.
Σύμφωνα με το Urology Care Foundation, το 8% των κοριτσιών και το 2% των αγοριών θα παρουσιάσουν ουρολοίμωξη. Τα παιδιά μικρής ηλικίας διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο σε σχέση με τους ενήλικες να υποστούν νεφρικές βλάβες από μία ουρολοίμωξη.
Τα παιδιά μικρής ηλικίας μπορεί να παρουσιάσουν ουρολοιμώξεις εξ’αιτίας μία πάθησης που λέγεται κυστική παλινδρόμηση, η οποία είναι αρκετά συχνή στα βρέφη και τα παιδιά.
Η κυστική παλινδρόμηση είναι συνήθως αποτέλεσμα δομικών ανωμαλιών στους ουρητήρες.
Φυσιολογικά, τα ούρα διέρχονται διαμέσου των ουρητήρων και φτάνουν από τους νεφρούς στην ουροδόχο κύστη. Ένα μικρό κομμάτι ιστού δεν επιτρέπει στα ούρα να παλινδρομήσουν από την ουροδόχο κύστη στους ουρητήρες.
Στην κυστική παλινδρόμηση, τα ούρα μπορεί να διαφύγουν από την ουροδόχο κύστη και να επανέλθουν στους ουρητήρες φτάνοντας μέχρι και τους νεφρούς. Η νόσος αυτή σπάνια προκαλεί χρόνιες επιπλοκές στα παιδιά.
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι αποτέλεσμα υπερβολικού πολλαπλασιασμού της Candida, ενός μύκητα που βρίσκεται στις βλεννογόνους του οργανισμού. Διάφορες περιοχές στις οποίες μπορεί να εμφανιστούν μυκητιασικές λοιμώξεις περιλαμβάνουν:
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι ιδιαίτερα κοινές. Σύμφωνα με το Office on Women’s Health, σχεδόν το 75% το γυναικών θα παρουσιάσουν τουλάχιστον μία μυκητιασική λοίμωξη στη διάρκεια ζωής τους.
Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μυκητιασικών λοιμώξεων περιλαμβάνουν:
Η εγκυμοσύνη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο κίνδυνο τόσο ουρολοιμώξεων όσο και μυκητιασικών λοιμώξεων. Οι έγκυες πρέπει να επικοινωνούν άμεσα με τον γυναικολόγο τους αν πιστεύουν ότι πάσχουν από κάποια λοίμωξη, καθώς τόσο οι μυκητιασικές λοιμώξεις όσο και οι ουρολοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια ή μετά τον τοκετό.
Οι ουρολοιμώξεις και οι μυκητιασικές λοιμώξεις πρέπει να διαγιγνώσκονται και να αντιμετωπίζονται από γιατρό.
Αν δεν χορηγθεί θεραπεία, μπορεί να προκαλέσουν περισσότερα συμπτώματα και επιπλέον επιπλοκές. Για παράδειγμα, μία ουρολοίμωξη που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη στους νεφρούς.
Ο γιατρός χρησιμοποιεί διάφορες εξετάσεις για να διαγνώσει τις ουρολοιμώξεις και τις μυκητιασικές λοιμώξεις.
Η διάγνωση μίας ουρολοίμωξης απαιτεί ένα δείγμα ούρων. Το δείγμα αυτό εξετάζεται στο εργαστήριο όπου ελέγχεται για την παρουσία βακτηρίων.
Για τη διάγνωση μίας μυκητιασικής λοίμωξης, ο γιατρός θα εξετάσει κλινικά την περιοχή και στη συνέχεια θα ζητήσει καλλιέργεια. Ο γιατρός λαμβάνει ένα δείγμα από τα γεννητικά όργανα και στη συνέχεια το στέλνει στο εργαστήριο έτσι ώστε να διαπιστωθεί η παρουσία του μύκητα Candida.
Οι θεραπείες για τις ουρολοιμώξεις διαφέρουν από αυτές για τις μυκητιασικές λοιμώξεις.
Η θεραπεία μίας ουρολοίμωξης περιλαμβάνει συνήθως χορήγηση αντιβιοτικών, τα οποία αντιμετωπίζουν τις βακτηριακές λοιμώξεις. Τόσο το είδος όσο και η δόση των αντιβιοτικών εξαρτάται από το είδος της λοίμωξης και το ιστορικό του ασθενούς.
Αν και τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν σύντομα μετά τη λήψη των αντιβιοτικών, είναι σημαντικό να ολοκληρώνεται η αγωγή που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός.
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις αντιμετωπίζονται με διάφορους τρόπους. Οι ήπιες λοιμώξεις ανταποκρίνονται συνήθως καλά στα αντμυκητιασικά φάρμακα που χορηγούνται χωρίς συνταγή και διατίθενται σε μορφή:
Οι σοαβρότερες μυκητιασικές λοιμώξεις χρειάζονται ένα ισχυρότερο αντιμυκητιασικό φάρμακο που λέγεται φλουκοναζόλη.
Αν και τα φάρμακα μπορούν σχεδόν πάντοτε να αντιμετωπίσουν τις ουρολοιμώξεις και τις μυκητιασικές λοιμώξεις, ορισμένοι επιλέγουν εναλλακτικές ή φυσικές θεραπείες για τις παθήσεις αυτές.
Το φυσικό γιαούρτι χωρίς γλυκαντικά που περιέχει Lactobacillus acidophilus μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των μυκητιασικών λοιμώξεων.
Ο χυμός μούρων χωρίς γλυκαντικά αποτελεί μία κοινή προσέγγιση για την αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων στο σπίτι. Ωστόσο, μία μελέτη του 2013, εξέτασε 24 έρευνες και διαπίστωσε ότι ο χυμός μούρων είναι λιγότερο αποτελεσματικός απ’ότι είχαν δείξει οι προηγούμενες έρευνες στην πρόληψη των ουρολοιμώξεων.
Οι ήπιες ουρολοιμώξεις και μυκητιασικές λοιμώξεις αντιμετωπίζονται εύκολο και συνήθως υποχωρούν μόνες τους. Ωστόσο, πάντοτε πρέπει να συμβουλεύσετε τον γιατρό σας πριν αποφασίσετε να αντιμετωπίσετε μία τέτοια λοίμωξη στο σπίτι.
Η πρόληψη των ουρολοιμώξεων και των μυκητιασικών λοιμώξεων περιλαμβάνει:
Αν και τόσο οι ουρολοιμώξεις όσο και οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι ιδιαίτερα κοινές, προκαλούν συμπτώματα που εμφανίζονται και σε άλλες παθήσεις. Ως αποτέλεσμα, αρκετοί άνθρωποι μπορεί να αποδώσουν τα συμπτώματά τους λανθασμένα σε κάποια άλλη πάθηση.
Παθήσεις οι οποίες προκαλούν αντίστοιχα συμπτώματα με τις ουρολοιμώξεις και τις μυκητιασικές λοιμώξεις περιλαμβάνουν:
Φωτογραφία: //www.pexels.com/@daria?utm_content=attributionCopyText&utm_medium=referral&;utm_source=pexels">Daria Shevtsova
Πηγή: Δρ. Αντώνιος Δημητρακόπουλος, pathologia.eu